Jacksons veldtocht in de Shenandoahvallei

Veldtocht in de Shenandoahvallei
Datum 23 maart - 9 juni 1862
Locatie Shenandoahvallei
Resultaat Zuidelijke overwinning
Strijdende partijen
Verenigde Staten Zuidelijke Staten
Leiders en commandanten
Nathaniel P. Banks
Irvin McDowell
John C. Frèmont
Thomas Jonathan "Stonewall" Jackson
Troepensterkte
60.000 17.000
Jacksons veldtocht in de Shenandoahvallei

1ste Kernstown · McDowell · Front Royal · 1ste Winchester · Cross Keys · Port Republic · Princeton Court House

Thomas "Stonewall" Jackson

Jacksons veldtocht in de Shenandoahvallei (Engels: Jackson's Valley Campagne) was een veldtocht van de Zuidelijke generaal-majoor Thomas J. "Stonewall" Jackson in de Shenandoahvallei in Virginia in 1862 tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog. Door durf, snelheid en onverwachte bewegingen slaagden Jacksons 17.000 soldaten erin om 1.040 km te marcheren en verschillende kleinere veldslagen te winnen tegen drie Noordelijke legers met samen 52.000 soldaten. Door deze acties voorkwam Jackson dat deze drie vijandelijke legers het Noordelijk offensief tegen Richmond versterkten.

Jackson zou tijdens deze veldtocht zijn enige nederlaag tijdens de oorlog lijden. In de Eerste Slag bij Kernstown op 23 maart werd hij verslagen door kolonel Nathan Kimball (die deel uitmaakte van generaal Nathaniel P. Banks' leger). Deze tactische nederlaag zou een strategische overwinning blijken te zijn. President Abraham Lincoln stuurde versterkingen naar de vallei die normaal bestemd waren voor het Noordelijke offensief op de vijandelijke hoofdstad Richmond of de zogenaamde Schiereiland-veldtocht. Op 8 mei, na meer dan een maand van kat-en-muisspel met Banks, verplaatste Jackson zijn leger naar het westen van de vallei. Daar versloeg hij eenheden van generaal-majoor John C. Frémont in de Slag bij McDowell. Jackson slaagde erin het samengaan van twee Noordelijke legers te voorkomen. Opnieuw verplaatste Jackson zijn eenheden om opnieuw Banks aan te vallen. Via Page Valley en Luray Valley had hij ongezien aansluiting kunnen vinden met de eenheden onder generaal-majoor Richard S. Ewell. Samen veroverden ze het Noordelijke garnizoen in de Slag bij Front Royal op 23 mei. Banks trok zich naar het noorden terug. Op 25 mei versloeg Jackson Banks opnieuw in de Eerste Slag bij Winchester toen de Noordelijken de Potomac overstaken naar Maryland

Brigadegeneraal James Shields heroverde Front Royal nadat hij vanuit oostelijk Virginia versterkingen had aangevoerd. Hij zocht aansluiting bij het leger van Frémont. Jackson had nu drie kleine Noordelijke legers tegenover zich. Jackson trok zich terug door de vallei vanuit Winchester. Frémont en Shields zaten hem op de hielen. Op 8 juni versloeg Ewell Frémont in de kleine Slag bij Cross Keys. De volgende dag stak Ewell de North-rivier over om samen met Jackson Shields te verslaan in de Slag bij Port Republic. Na deze overwinning sloot Jackson zich aan bij Robert E. Lee met geforceerde marsen om deel te nemen aan de Zevendagenslag voor Richmond. Door deze briljante veldtocht werd Jackson de meest bekende Zuidelijke generaal. Later zou enkel Lee meer roem vergaren. Zijn veldslagen en tactieken worden tot vandaag bestudeerd in de militaire scholen in de wereld.


From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Tubidy